Ik gaf een keer een student van mij een stok cadeau. Voor achter de deur. En ik zei tegen hem: als je die nu eens midden in je kamer legt, dan helpt dat je over de schrijfdrempel. Je zal zien dat je veel makkelijker aan het schrijven komt. Not.

Mijn literair agent stookte het vuurtje op. Ik had materiaal ingestuurd, het agentschap wilde met me in zee. We hadden een gesprek over alles dat daarbij kwam kijken.

Ik stel me discipline voor als: elke dag om 5 uur ’s ochtends jog ik 8 kilometer, drink een kurkuma-tarwegras-gemberwortel-smoothie en sla aan het rammen op die knopjes tot de kinderen wakker worden.

Ik bewonder veel mensen, maar heldenverering maakt me onrustig. Het type mens dat anderen blind op het schild hijst is ook het type dat ze, teleurgesteld door hun menselijkheid, genadeloos te pletter laat vallen.

Het is een onderbelicht aspect van het schrijven: de eenzaamheid ervan. Bijna iedereen die schrijft, schrijft alleen.

Laat ik mijn eerste bijdrage aan deze rubriek maar eens beginnen met een ode aan het creatieve brein.

Ze zijn er! Zoals beloofd kan je vanaf nu twee verdiepende videoseries volgen op atelierdepijp.nl.

Met Habitat X deed ik vooronderzoek naar Live Action Role Play en High Fantasy-bijeenkomsten en -festivals die overal in het land worden gehouden. Duizenden mensen kruipen er in de rol van Fantasy-personages.